Παλιότερες δημοσιεύσεις

Ευχαριστήρια επιστολή του Ομίλου Φίλων του Δάσους προς την Παρέμβαση Πολιτών και άλλους φορείς
Λαμία, 16- 04 - 2013
Προς ΜΜΕ

Κοιν. 1) Κίνηση Πολιτών για τη Σωτηρία της Οίτης
2) Παρέμβαση Πολιτών για τη Λαμία
3) Βουλευτή Φθιώτιδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κ. Κυριακάκη Βασίλειο
4) BIOZO
5) Οικολόγους Πράσινους Φθιώτιδας
6) Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά την Κίνηση Πολιτών για τη Σωτηρία της Οίτης, την Παρέμβαση Πολιτών για τη Λαμία - Δημοτική Κίνηση, τον Βουλευτή Φθιώτιδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κ. Κυριακάκη Βασίλειο, τη BIOZO, τους Οικολόγους Πράσινους Φθιώτιδας και το Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς, που, όχι μόνον με κείμενα και δημοσιεύσεις συμπαράστασης στα τοπικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά, και με τη φυσική τους παρουσία στο δικαστήριο, όπως επίσης και τα μέλη μας, που παραβρέθηκαν στο δικαστήριο την 15η Απριλίου 2013, ημέρα που εκδικαζόταν η μήνυση της εταιρείας ΕΛΜΙΝ Α.Ε. κατά της προέδρου του Ομίλου Φίλων του Δάσους, κ. Ράγκου Πολυξένης, με την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμισης ανώνυμης εταιρείας κατ’ εξακολούθηση.
Η εταιρεία επικαλέστηκε ότι με τις συνεντεύξεις της η πρόεδρος του Ομίλου προκάλεσε τη δυσφήμιση της, επειδή ανέφερε ότι λειτουργεί στη θέση «Κοκκινόβραχος» παράνομα, αφού δεν της έχουν χορηγήσει οι Δασικές Υπηρεσίες την άδεια επέμβασης σε δασική έκταση. Η πρόεδρος αθωώθηκε για την κατηγορία αυτή και περίτρανα αποδείχθηκε, για μια ακόμη φορά, ότι πράγματι η ΕΛΜΙΝ Α.Ε δραστηριοποιείται παράνομα στη θέση αυτή. Να θυμίσουμε ότι υπάρχουν ακόμη δύο πρόσφατες καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος του εκπροσώπου της ΕΛΜΙΝ Α.Ε., για παράνομη εξόρυξη βωξίτη στον «Κοκκινόβραχο», από το Μονομελές και Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λαμίας, οι οποίες θα κριθούν κατόπιν εφέσεων και σε δεύτερο βαθμό.
Για το αδίκημα της δυσφήμισης της εταιρείας, επειδή η πρόεδρος του Ομίλου είχε αναφερθεί σε συνέντευξη της σε εκβιασμό της εταιρείας προς τους εργαζόμενους, το Δικαστήριο έκρινε ότι έχει τελεστεί άπαξ το αδίκημα και της επέβαλε την εφέσιμη ποινή της 4μηνης φυλάκισης. Κατά της απόφασης αυτής ασκήθηκε έφεση.
Μέχρι σήμερα, σε δικαστικό επίπεδο τουλάχιστον, δικαιώνεται ο αγώνας μας, που είναι και αγώνας όλων των τοπικών περιβαλλοντικών οργανώσεων και κινήσεων της περιοχής μας, για να σταματήσει η παράνομη εξόρυξη στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Οίτης. Η υπεράσπιση του Εθνικού Δρυμού Οίτης δεν αφορά μόνο την προστατευόμενη περιοχή, τα νερά και τα ενδημικά του είδη. Αφορά τις αξίες από τις οποίες πρέπει να εμφορούμαστε για να συνυπάρξουμε αρμονικά με τους ανθρώπους και όλα τα άλλα είδη. Αφορά την ίδια τη ζωή και την επιβίωση μας. Είναι μια μετατόπιση του σημείου ισορροπίας προς αξίες συμβατές με την αρμονία, τη βιωσιμότητα και την αειφορία. Χωρίς περιβάλλον δεν μπορούμε να επιδιώξουμε καμιά ευημερία.
Οι δυσκολίες δεν μας φοβίζουν, αντίθετα ενδυναμώνουν τον αγώνα μας και πυροδοτούν την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση όλων. Για μας, η υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των προστατευόμενων περιοχών είναι ζήτημα οικολογίας, δημοκρατίας και αξιοπρέπειας. Η μόνη ελπίδα που υπάρχει για το περιβάλλον είναι αυτή που εμείς θα δημιουργήσουμε με τους αγώνες μας.
Το μέλλον της Οίτης δεν είναι η βαριά εξορυκτική και μεταλλευτική δραστηριότητα. Η Οίτη μπορεί και πρέπει να αναπτυχθεί για την ανάδειξη της οικολογικής της αξίας και τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας παράλληλα με την προστασία του περιβάλλοντος.

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ
Λαμία, 30 Οκτωβρίου 2010

«Μαμά, μακαλό!»
ή πως καταλαβαίνει και προσπαθεί να εκφράσει ένα βρέφος 20 μηνών κάτι που η δημοτική αρχή εδώ και 12 χρόνια αδυνατεί να αντιληφθεί και να υλοποιήσει…Ο μικρός πατά για πρώτη φορά το πόδι του σε τάπητα ασφαλείας μιας παιδικής χαράς και όλο χαρά προσπαθεί να μοιραστεί αυτή του την εμπειρία με τη μητέρα του («μαμά, μακαλό!» δηλαδή μαμά, μαλακό!). Η συγκεκριμένη παιδική χαρά είναι περιφραγμένη, έχει όργανα που είναι κατασκευασμένα και χωροθετημένα σύμφωνα με τα πρότυπα ασφαλείας. Η μαμά μπορεί άνετα και χωρίς το άγχος ενδεχόμενου «ατυχήματος» να επιβλέπει τα δυο μικρά της παιδιά που απολαμβάνουν το παιχνίδι και την παρέα των συνομηλίκων στην παιδική χαρά και ταυτόχρονα να ανταλλάσει δυο κουβέντες με τη μαμά των άλλων παιδιών.
Μια παιδική χαρά που είναι πραγματικά παιδική και μπορεί να προσφέρει μόνο χαρά και όχι πόνο και κλάματα για τα παιδιά και πρόσθετο άγχος για τους γονείς ή τους παππούδες που τα συνοδεύουν.
Μια τέτοια παιδική χαρά 12 χρόνια τώρα τα παιδιά της πόλης μας δεν αξιώθηκαν να αποκτήσουν.
Μια βόλτα στις παιδικές χαρές της πόλης της Λαμίας αποκαλύπτει πολλά για το ενδιαφέρον που δείχνει η δημοτική αρχή για τις οικογένειες με μικρά παιδιά.

Παλιές επικίνδυνες σιδηροκατασκευές σε χρήση
ή εγκαταλειμμένες

Όσο για την πολυδιαφημισμένη «πρότυπη» παιδική χαρά στο πρώην στρατόπεδο Τσαλτάκη . http://www.lamia-city.gr/article.php?c=4&a=22
Σπασμένα παιχνίδια για τα παιδιά
Σπασμένα παγκάκια για τους συνοδούς
Τσιμεντένια θεμέλια να προβάλλουν και χαλίκι παντού κάτω




Ενώ τα ελαστικά πλακίδια ασφαλείας χρησιμεύουν σε κάποιους για να μην βρέχονται τα πόδια τους όταν πίνουν νερό!!!!


Κατά την διάρκεια των 12 αυτών ετών η δημοτική αρχή ενημερώθηκε για την απαράδεκτη από άποψη ασφάλειας κατάσταση των παιδικών χαρών του δήμου Λαμίας http://www.euroipn.org/socped/program/64.htm και γνωρίζει ότι υπάρχουν πλέον και η τεχνογνωσία http://www.elot.gr/171_ELL_HTML.aspx αλλά και το νομοθετικό πλαίσιο http://www.elinyae.gr/el/lib_file_upload/931b_09.1242729837578.pdf
Η κατάσταση των παιδικών χαρών της πόλης μας σήμερα, μια μόλις εβδομάδα πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές αποτυπώνει, με τρόπο που δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση, την αδυναμία της παρούσας δημοτικής παράταξης να προτάξει τις ανάγκες των παιδιών της πόλης για ασφαλές παιχνίδι. Η εικόνα που παρουσιάζουν οι χώροι αυτοί καταδεικνύει την αδυναμία της δημοτικής αρχής να οραματιστεί, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει χώρους ασφαλείς που να στηρίζουν το δημιουργικό παιχνίδι, τη βιωματική μάθηση και την κοινωνικοποίηση.
Στην ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΜΙΑ πιστεύουμε ότι οι παιδικές χαρές αποτελούν πλέον τα ελάχιστα κομμάτια πολεοδομικού ιστού σε μια πόλη που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τις οικογένειες με παιδιά για υπαίθριες δραστηριότητες. Πρέπει να διαφυλαχτούν, γιατί αποτελούν τους μόνους ελεύθερους δημόσιους χώρους που προσφέρονται για παιχνίδι.
Έχουμε διαμορφωμένες έτοιμες προτάσεις για ανάπλαση των παιδικών χαρών και σχεδιασμό τους με τρόπο διαφορετικό που να εξασφαλίζει την ασφάλεια των παιδιών και ταυτόχρονα να αποτελεί πηγή ερεθισμάτων για μάθηση, νοητική εξέλιξη, κοινωνικοποίηση και αφομοίωση μέσω του εξοπλισμού τους των ιδιαίτερων γεωγραφικών και πολιτισμικών χαρακτηριστικών του τόπου μας.
Επειδή τίποτα δεν αλλάζει από μόνο του, καλούμε όλους τους δημότες του νέου δήμου Λαμίας και να μας στηρίξουν με την ψήφο τους, αλλά και να συμμετέχουν ενεργά στις προσπάθειές μας για βελτίωση της καθημερινότητάς μας σ’ αυτή την πόλη.
Γιατί έχουμε δικαίωμα στο όνειρο και υποχρέωση απέναντι στα παιδιά μας να παλέψουμε, για να το κάνουμε πραγματικότητα.                                                                             
             Ντίνα Παναγιωτοπούλου
Παιδίατρος, MSc Κοινωνικής Παιδιατρικής
Βιώσιμη Ανάπτυξη, αξιοποίηση και προστασία του ορεινού όγκου της Οίτης και του Σπερχειού ποταμού.
Λαμία, 30 Οκτωβρίου 2010
Η Οίτη είναι ένα βουνό, που εκτός από την σημαντικότατη ιστορία του από τούς αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα, διαθέτει ιδιαίτερο φυσικό κάλλος και πλουτοπαραγωγικές πηγές που την κάνουν να ξεχωρίζει από πολλά άλλα βουνά της Ελλάδας.
Μέχρι σήμερα, ουδέποτε δόθηκε η απαραίτητη σημασία από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Πολιτεία για την ανάδειξη των χωριών, των σημαντικών τοποθεσιών, των μνημείων και του υδάτινου πλούτου της, που θα μπορούσαν να προωθήσουν την βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής. Αντίθετα η Οίτη “παραδόθηκε” άνευ όρων από το κράτος και αργότερα την Περιφέρεια, στα χέρια εταιριών εξόρυξης βωξίτη από τις αρχές της δεκαετίας του 70 μέχρι και σήμερα, ενώ οι εξορυκτικές δραστηριότητες τείνουν να μετατρέψουν το θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον σε ένα απέραντο εργοτάξιο, που σε λίγα χρόνια θα θυμίζει τη Γκιώνα, το άλλο πολύπαθο βουνό της γειτονιάς μας. Φρένο στα επεκτατικά σχέδια της επιχείρησης βάζει η αντίδραση των κατοίκων των περιοχών που πλήττονται, τα τοπικά συμβούλια ορισμένοι δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, που αγωνίζονται να σταματήσουν τη λειτουργία των μεταλλείων στον εθνικό Δρυμό και την περιφερειακή ζώνη, όπως ορίζει η νομοθεσία περί προστασίας των Εθνικών Δρυμών. (Η Οίτη είναι ένας από τούς δέκα Εθνικούς Δρυμούς της χώρας μας όπου απαγορεύεται οποιουδήποτε είδους επέμβαση ή επιχειρηματική δραστηριότητα).
Η Παρέμβαση Πολιτών για τη Λαμία, από τη στιγμή που ιδρύθηκε και μέσω του εκπροσώπου της στο Δημοτικό Συμβούλιο Βασίλη Κυριακάκη και νυν υποψήφιο Δήμαρχο για το νέο Δήμο Λαμίας αγωνίζεται για τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής και προτείνει:
-Τη διερεύνηση και επίτευξη υπαγωγής των ορεινών και ημιορεινών χωριών σε προγράμματα χρηματοδότησης από την Ε.Ε και όχι μόνο, για τη δημιουργία παραδοσιακών κτισμάτων, ξενώνων και χώρων αναψυχής, έτσι ώστε να δημιουργηθούν πολλές μικρές ή και μεγαλύτερες τουριστικές επιχειρήσεις που θα δώσουν θέσεις εργασίας, πνοή ζωής και δημιουργικότητας στα σχεδόν εγκαταλελειμμένα ή υποβαθμισμένα χωριά της Οίτης (Καστανιά, Λυχνός, Υπάτη, Κουμαρίτσι και άλλα), που όμως διαθέτουν ένα ξεχωριστό φυσικό περιβάλλον.
-Τη διεκδίκηση της απόκτησης ή συνεκμετάλλευσης από το νέο Δήμο Λαμίας των ιαματικών πηγών Υπάτης – Καλλιδρόμου –Θερμοπυλών που μπορούν να αποφέρουν κέρδη ως δημοτικές επιχειρήσεις, λόγω του ιαματικού τουρισμού.
-Την παύση λειτουργίας των μεταλλείων βωξίτη στη θέση Κοκκινόβραχος Μεξιατών που βρίσκονται μέσα στον Εθνικό Δρυμό, αλλά και εκείνων που βρίσκονται στην περιφερειακή ζώνη του ή είναι σε θέσεις που δημιουργούν όχληση στους κατοίκους χωριών και οικισμών, στην πανίδα της περιοχής, ή απειλούν τη διακοπή της ροής των πηγών που αναβλύζουν από την Οίτη και εμπλουτίζουν τον υδροφόρο ορίζοντα. Σε αντιστάθμισμα αυτών να δοθούν κίνητρα για ήπια τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.
-Την αυστηρή προστασία του Εθνικού Δρυμού του οποίου η επισκεψιμότητα καθορίζεται από το καθεστώς του κανονισμού προστασίας των Εθνικών Δρυμών. Ο Δρυμός της Οίτης διαθέτει ως γνωστόν μεγάλη ποικιλία ενδημικών σπάνιων φυτών, λίμνες με σπάνια αμφίβια (τρίτωνες) και άγρια πανίδα και είναι ένα πραγματικό κόσμημα για το νέο Δήμο Λαμίας.
-Την ανάδειξη ορεινών μονοπατιών και καταφυγίων ή ήπιων ορεινών διαδρομών που προορίζονται για την άσκηση και την άθληση όλων των ειδών: ορειβασία μικρής ή μεγάλης δυσκολίας, απλή πεζοπορία, περίπατο στο δάσος. Οι απλές κατασκευές ξύλινων γεφυριών, ξυλοδεσιών και υποστηριγμάτων έχουν μικρό κόστος και προσφέρουν ευεξία και άσκηση σε ντόπιους περιπατητές και ξένους τουρίστες. Ακόμη τα γνωστά ορειβατικά μονοπάτια και τα σημεία αναρρίχησης προσελκύουν ορειβάτες και αθλητές από όλη την Ελλάδα και τον κόσμο.


-Την ανάδειξη και συντήρηση αρχαιολογικών χώρων και βυζαντινών μνημείων της περιοχής όπως των ερειπίων του ναού του Ηρακλή στην κορυφή της Οίτης, της Μονής Αγάθωνος, του πρωτοχριστιανικού ναού-Βασιλικής με κατακόμβη και του θαυμάσιου ψηφιδωτού δαπέδου στον οικισμό Βαρκών Υπάτης που παραμένουν άγνωστα και πολλών άλλων. Επίσης την ανάδειξη των λαογραφικών μουσείων και του μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Οίτης.
-Την πιο σωστή και συντονισμένη οικοτουριστική ανάπτυξη της περιοχής Παύλιανης, που είναι το ζωντανό παράδειγμα προσέλκυσης ποιοτικού τουρισμού και φυσιολατρών από όλη την Ελλάδα. Η περιοχές Παύλιανης – Κουμαριτσίου και Γοργοποτάμου, επιδέχονται πολλές βελτιώσεις και αξιοποιήσεις του ξεχωριστού φυσικού περιβάλλοντος των μονοπατιών, των νερών, των νεροτριβών, των καταβοθρών, των φαραγγιών και μπορούν να αποφύγουν τον κίνδυνο της περαιτέρω εξάπλωσης των μεταλλευτικών στοών που απειλεί την περιοχή. Έτσι και πλούτος θα παραχθεί και το περιβάλλον θα παραμείνει καθαρό και αναλλοίωτο.
-Την ανάδειξη και προστασία των πηγών, μικρών λιμνών και καταρρακτών της Οίτης, στην Υπάτη, τη Λούκα, τη Δάφνη, την Παύλιανη, το Δέλφινο και άλλα μέρη, ενώ παράλληλα πρέπει να ελεγχθεί η επιχειρηματική αυθαιρεσία με τις υδρομαστεύσεις.
-Την αξιοποίηση του θαυμάσιου πλατανοδάσους των Μεξιατών που μέχρι σήμερα αφέθηκε να είναι τόπος εναπόθεσης σκουπιδιών και μπαζών. Το σημαντικότατο επίσης από πλευράς βιοποικιλότητας και φυσικού κάλλους παραποτάμιο δάσος του Σπερχειού στις τοπικές κοινότητες Κομποτάδων και Μεξιατών, που δοκιμάζονται καθημερινά από τις παράνομες αμμοληψίες εργολάβων, οι οποίοι δρουν ανενόχλητοι καταστρέφοντας την πλούσια βλάστηση, ενώ πλουτίζουν από την εκμετάλλευση του δημόσιου πλούτου με την ανοχή διαφόρων κρατικών παραγόντων, πρέπει να προστατευθεί και να μετατραπεί σε χώρο πεζοπορίας, αναψυχής και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης των μαθητών.












-Τη συνδιαχείριση ή συνεκμετάλλευση του παλιού σιδηροδρομικού δικτύου Λιανοκλαδίου – Μπράλου με την ανάδειξη και αξιοποίηση του από το νέο Δήμο Λαμίας. Μέσα από την καταπληκτική διαδρομή που μπορεί να γίνεται με καλοσυντηρημένους παλιούς σιδηροδρομικούς συρμούς, η περιοχή είναι σε θέση να προκαλέσει το ενδιαφέρον πολλών τουριστών και περιηγητών που θα έχουν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στα ιστορικά και φυσικά τοπία της περιοχής, φαράγγια, μονοπάτια, μοναστήρια πέτρινα γεφύρια και άλλα σημαντικά αξιοθέατα.
-Την προστασία του Σπερχειού ποταμού που δέχεται τα νερά του ορεινού όγκου της Οίτης, διαρρέει την ομώνυμη κοιλάδα και χύνεται στο Μαλιακό Κόλπο. Τα μέτρα προστασίας πού έχουν απαιτηθεί από πολίτες, περιβαλλοντικές οργανώσεις και επανειλημμένα από την Παρέμβαση Πολιτών για τη Λαμία, είναι η σωστή και ολοκληρωμένη επεξεργασία των αστικών λυμάτων από το βιολογικό καθαρισμό Λαμίας, καθώς και των βοθρολυμάτων, η δημιουργία αποχέτευσης και βιολογικών καθαρισμών σε άλλες περιοχές του Δήμου, επεξεργασία των λυμάτων των ελαιοτριβείων, πυρηνελαιουργείων και ελαιοσυσκευαστηρίων, των κτηνοτροφικών μονάδων, των εργοστασίων και των βιοτεχνιών, αλλά και τη μείωση της χρήσης χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων στους αγρούς. Η συνεργασία με τους παράκτιους Δήμους θα ολοκληρώσει ένα σχέδιο διαχείρισης και προστασίας του τρίπτυχου Οίτη- Σπερχειός- Μαλιακός.
-Τη διάσωση, προστασία και ανάδειξη του Ελληνοπυγόστεου του μοναδικού σε όλο τον κόσμο μικροσκοπικού ψαριού που εδώ και εκατομμύρια χρόνια ενδημεί στον βιότοπο της Αγίας Παρασκευής και σε “μάτια” νερού του Κόμματος και των Κομποτάδων και κινδυνεύει με εξαφάνιση. Επίσης σε καθεστώς αυστηρής προστασίας πρέπει να μπει το δέλτα του Σπερχειού για την προστασία της άγριας πανίδας και των αποδημητικών πουλιών με τη χρήση παρατηρητηρίων και μίσθωση φυλάκων.
-Την αποτροπή των προσπαθειών των επιχειρηματικών συμφερόντων να αλλάξουν τη χρήση γης στην κοιλάδα του Σπερχειού από γεωργική σε βιομηχανική, πράγμα που δεν είναι συμβατό με τη νομοθεσία που διέπει τις περιοχές Natura. Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις γύρω από το Σπερχειό πρέπει σε εύλογο χρονικό διάστημα να ενταχθούν στη βιολογική γεωργία, που είναι πηγή κέρδους και καλύτερης ποιότητας ζωής για τους αγρότες και τους καταναλωτές.
-Τη δημιουργία ιστοσελίδων σε όλες τις Τοπικές Κοινότητες με την επιμέλεια και χρηματοδότηση του Δήμου, μέσα από τις οποίες θα γίνεται γνωστή η ταυτότητα, η ιστορία, τα προϊόντα, οι υπηρεσίες και τα αξιοθέατα κάθε περιοχής και κάθε χωριού, σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Η Παρέμβαση Πολιτών για τη Λαμία με επικεφαλής τον υποψήφιο Δήμαρχο Βασίλη Κυριακάκη αγωνίζεται για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών του νέου Δήμου μας και λέει όχι στη μετατροπή του τόπου μας σε μεταλλευτικό, βιομηχανικό και ενεργειακό σκουπιδότοπο της υδροκέφαλης και ενεργοβόρου Αττικής, όπως μας δείχνει το ηχηρό παράδειγμα της πολύπαθης Βοιωτίας, ακριβώς δίπλα μας.
Επειδή τίποτα δεν αλλάζει από μόνο του, καλούμε όλους τους δημότες του νέου Δήμου Λα

μίας να στηρίξουν τις προσπάθειές μας με την ψήφο τους και την ενεργή συμμετοχή τους στον αγώνα μας.
Η Κοινωνία των Πολιτών στο Δήμο μας διεκδικεί και θα κερδίσει ένα καλύτερο μέλλον γι’ αυτή και τα παιδιά της.
Πόπη Στρωματιά
Όμιλος Φίλων του Δάσους
ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ

Λαμία, 25 Οκτωβρίου 2010
Ήμουν κι εγώ ένας από τους πολλούς νεολαίους της πόλης που απογοητευμένος από το βάλτωμα της περιοχής μας, με αφορμή τις σπουδές, έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου και αναζήτησα το “greek dream” του “κοίτα την πάρτη σου” και του “ωχ αδελφέ μου δεν αλλάζει τίποτα”. Μαζί με τις φούσκες της οικονομίας έσκασε και αυτό το όνειρο ατομισμού και έτσι ξαναγύρισα στην προσωπική μου πατρίδα...
Και τελικά όσο έκλεινα τα μάτια πόσα πράγματα άλλαξαν; Η πλατεία Ελευθερίας ξεπουλήθηκε σε κάθε λογής ιδιοκτήτη τραπεζοκαθισμάτων, οι λιγοστοί δημόσιοι ελεύθεροι χώροι εγκαταλειμμένοι, ίσως για να ξεπουληθούν και αυτοί, κόσμος να μένει άνεργος και να κλείνεται σπίτι του, ο Μαλιακός και γενικά το περιβάλλον να καταστρέφεται ολοένα και περισσότερο. Ο κόσμος φαινομενικά να αδιαφορεί και φαινομενικά όλα να κινούνται στην ίδια ρότα.
Θα έλεγε κανείς δεν άλλαξε και κάτι. Ή μήπως όχι;
Επιστρέφοντας είδα μια χούφτα μαθητών να έχει δημιουργήσει μια καταπληκτική εφημερίδα να μιλάνε για τα προβλήματα στο σχολείο, στην οικογένεια, στην κοινωνία, για το ρατσισμό, το περιβάλλον, τα όνειρα τους.
Φοιτητές, που δυστυχώς δεν αγκαλιάστηκαν ποτέ από την πόλη, να προσπαθούν να κάνουν το κάτι το διαφορετικό με πρωτοβουλίες πολιτισμού και εκδηλώσεις.
Νέοι εργαζόμενοι και αγρότες να προβληματίζονται, να διεκδικούν και να δηλώνουν ότι θέλουν να δουλέψουν, να ζήσουν και να προσφέρουν εδώ. Να αντιδρούν μαζί με τις οικογένειές τους στα ληστρικά διόδια και στην καταστροφή του περιβάλλοντος.
Πολλοί θα πουν ότι αυτοί είναι λίγοι. Ίσως. Άραγε όμως γνωρίζουμε πόσοι τέτοιοι “λίγοι” βρίσκονται δίπλα μας; Στη γειτονιά, στην πόλη, στο χωριό, στη δουλειά, στο σχολείο; Και πόσο πιο αισιόδοξο θα ήταν αν όλοι αυτοί συναντιόμασταν και συντονιζόμασταν;
Για μένα η απάντηση στους μονόδρομούς τους είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ. Ούτε τα φάγαμε μαζί ούτε πρέπει να τους αφήσουμε να συνεχίσουν το έργο τους! Πολλοί από μας ίσως είναι λιγότερο σίγουροι. Συνταγές δεν υπάρχουν! Όπως λέει και η Παρέμβαση Πολιτών για τη Λαμία “τίποτα δεν αλλάζει από μόνο του!”. Μόνο η συμμετοχή η δικιά μας, το να βγούμε εμείς μπροστά κόντρα σε όσους θέλουν να παίζουνε στις πλάτες μας αποτελεί λύση! Για να παλέψουμε ώστε ο Δήμος μέσα σε αυτή την κρίση να μη γίνει ξανά μάνατζερ οικονομικών συμφερόντων, μαριονέτα πελατειακών μηχανισμών, εισπράκτορας της κάθε κυβέρνησης του Μνημονίου και των τραπεζών! Να παλέψουμε για ένα Δήμο που να μην αφήσει κανέναν πολίτη μόνο του!
Κολιοφούτης Σταύρος


Η Αριστερά της γειτονιάς και η Αυτοοργάνωση
Λαμία, 24 Οκτωβρίου 2010
Στα πλαίσια του συστήματος που ζούμε, ιδιαίτερα όταν αυτό μαστίζεται από μια βαθιά κρίση, όπως συμβαίνει σήμερα, μετά την είσοδο του ΔΝΤ και την υπογραφή του μνημονίου, όλο και περισσότεροι άνθρωποι μένουν άνεργοι, φτωχαίνουν χωρίς να είναι σε θέση να καλύψουν ακόμα και τις βασικές τους ανάγκες. Αν όμως από καπιταλιστική, και καθαρά οικονομική άποψη είναι φτωχοί, από την ανθρώπινη άποψη δεν είναι, γιατί διαθέτουν ένα πλούτο προσόντων, και ικανοτήτων, αδιάφορο αν όλα αυτά δεν μπορούν να μετατραπούν σε χρήμα.
Στο πλαίσιο, όμως, μιας αυτοοργάνωσης της τοπικής κοινωνίας, θα μπορούσαν να υπάρχουν ανταλλαγές υπηρεσιών και προϊόντων χωρίς τη μεσολάβηση χρήματος, συνιστώντας έτσι μια δημιουργική αντίσταση στην κρίση.
Έτσι, θα μπορούσε, για παράδειγμα ο άνεργος καθηγητής να κάνει μαθήματα στα παιδιά του άνεργου δικηγόρου κι αυτός να του προσφέρει την υπηρεσία του ενώ ο άνεργος οικοδόμος να ανταλλάσσει τις υπηρεσίες του με τον άνεργο υδραυλικό, και όλοι αυτοί να τρέφονται από τον παραγωγό που πετάει τη σοδειά του, ενώ τα παιδιά του θα κάνουν μαθήματα στον άνεργο καθηγητή. Κάπως έτσι σε γενικές γραμμές εκφράζεται η φιλοσοφία του όλου εγχειρήματος. Μπορεί κανείς, όμως, να φανταστεί τη μεγάλη ποικιλία ανταλλαγών που μπορεί να δημιουργηθεί στο πλαίσιο μιας τοπικής μικρής κοινωνίας, όπως η δική μας; Η πρώτη συνέπεια αυτής της αυτοοργάνωσης είναι ότι αυτό που φαινόταν πριν, στη σχέση εμπορευμάτων, φαίνεται τώρα σαν σχέση ανθρώπων, αποκαλύπτοντας την ανθρώπινη, πολύ ανθρώπινη προέλευση της υπηρεσίας ή του προϊόντος που ανταλλάσσεται. Γιατί αναγκαστικά ο καθένας που συμμετέχει σε μία τέτοια συλλογικότητα, συναντιέται με τους άλλους ανθρώπους, μιλά για τα προβλήματά του, περιγράφει τις ανάγκες του, εμπιστεύεται, τον εμπιστεύονται, νιώθει τη χαρά της προσφοράς, την αίσθηση ότι αν και άνεργος δεν είναι άχρηστος, συνειδητοποιεί τη δύναμή του, τον ανθρώπινο πλούτο του. Το Εμείς αντικαθιστά το Εγώ και αναπτύσσεται η αίσθηση της κοινωνικής ευθύνης.
Πέρα από τις πρακτικές ανάγκες που καλύπτει, η συμμετοχή του έχει επίσης σαν συνέπεια το σπάσιμο της μοναξιάς του, κάτι που δεν είναι αμελητέο μετά την εξαφάνιση αυτού που κάποτε λέγαμε «γειτονιά». Η δημιουργία μιας τέτοιας συλλογικότητας σε τοπικό επίπεδο δεν συνιστά μια ουτοπία, αλλά μια περίπλοκη κοινωνική πρακτική που εξελίσσεται δυναμικά, κάτι που μπορεί ν’ αλλάξει προς το καλύτερο τη ζωή μιας τοπικής κοινωνίας σήμερα.
Με τα γενικόλογα συνθήματά της η αριστερά γίνεται απλά και μόνο ένα μοχλός πίεσης προς την πολιτική της κυβέρνησης, χωρίς όμως να παράγει δική της πολιτική. Περιμένει να λυθούν τα κοινωνικά προβλήματα από αυτούς που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να τα λύσουν και δεν κινείται προς την, αλληλεγγύη, συνεταιρισμών, αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης, έξω απ’ όλα εκείνα που αντιπροσωπεύουν το κεφάλαιο και το κράτος ενάντια σ’ αυτά.
Ο κόσμος μπορεί να μην κατεβαίνει μαζικά σε απεργίες –και είναι ένα ζήτημα που πρέπει να διερευνηθεί και να μην κλείνουμε τα μάτια μας– αλλά δειλά δειλά, ενστικτωδώς θα έλεγε κανείς, αρχίζει να συμμετέχει σε κινητοποιήσεις σε επίπεδο γειτονιάς ή δήμου, αρκεί αυτές να αφορούν συγκεκριμένα προβλήματα. Τέτοιες κινητοποιήσεις που έγιναν σε πολλές γειτονιές έδειξαν ότι οι άνθρωποι που δεν ήταν οργανωμένοι σε κόμματα και συχνά δεν ανήκαν ούτε στην αριστερά. Είχαν τις πιο ριζοσπαστικές προτάσεις. Αναφορικά:.
• Να γίνουν επιτροπές για τα διόδια, και την ελεύθερη πρόσβαση.
• Εργάτες, ανέλαβαν επιχειρήσεις και εργάζονται, των οποίων οι ιδιοκτήτες έκλεισαν λόγω χρεών.
• Να γίνουν επιτροπές που θα κινητοποιούν τους πολίτες για τη ματαίωση των εξώσεων.
• Να οργανωθούν χώροι για συλλογική κουζίνα με πλατιά συμμετοχή.
• Επιτροπή για την κινητοποίηση των πολιτών ενάντια στη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού ή του τηλεφώνου. Μαζική άρνηση πληρωμής. Άρνηση πληρωμής των τελών της ΕΡΤ.
• Δωρεάν εκ των ενόντων πολιτιστικές εκδηλώσεις που κάτω από τις συνθήκες κρίσης αποκτούν τεράστιο ειδικό βάρος.
• Οργάνωση δωρεάν μαθημάτων στους μαθητές.
• Δίκτυο αντιπληροφόρησης για την αντιμετώπιση των μεθοδεύσεων των ΜΜΕ.
• Διερεύνηση δυνατότητας και δημιουργία ομάδων, προμήθειας βασικών ειδών διατροφής σε χαμηλές τιμές, παρακάμπτοντας τους μεσάζοντες, στη βάση μιας μη κερδοσκοπικής επιχείρησης.
Η λίστα αυτών των προτάσεων θα μπορούσε να είναι ανεξάντλητη. Αναφέρουμε μόνο αυτά, ενδεικτικά. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι κάποιες από αυτές τις προτάσεις έχουν ήδη αρχίσει να υλοποιούνται αν και με αργό ρυθμό.
Εκείνο που συνιστά κίνδυνο είναι ότι αν δεν ολοκληρωθούν και δεν υλοποιηθούν πλήρως παρόμοιες προτάσεις, που είναι η πραγματική αντίσταση στην κρίση, ο κόσμος θα στραφεί προς τους «σωτήρες», τύπου ΛΑΟΣ, που με λαϊκίστικες καρικατούρες θα εμποδίσουν κάποια κοινωνικά στρώματα να ριζοσπαστικοποιηθούν.
Εκεί σ’ αυτές τις συνελεύσεις κάνεις αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «λαϊκή ενότητα», όπου η φωνή του αριστερού ενώνεται μ’ αυτόν που ψήφιζε ΠΑΣΟΚ ή ακόμα και τη φωνή του εξαθλιωμένου δεξιού. Η αριστερά μπορεί, αλλά όχι μόνη. Χωρίς την αυξανόμενη συμμετοχή των εξαθλιωμένων πολιτών των άλλων κομμάτων δεν έχει τίποτα νόημα. Έτσι το κίνημα αυτό από τα κάτω θα μπορούσε να συναντήσει την κίνηση στην κεντρική πολιτική σκηνή, αλληλοσυμπληρώνοντας το ένα το άλλο. Εδώ, στις γειτονιές με τα δίκτυα αλληλεγγύης, τη συνοικιακή επιτροπή και την αυτοοργάνωση.
Ντούζγος – Μούρτζος Δημήτρης